wielka lekcja geografii
      home
      festiwale
      program
      goście festiwalu
      nagrody
      konkursy i wystawy
      kronika
      wielka lekcja geografii
      wielka włóczęga
      informacje
      kontakt
      Adventure & Music            Meeting

Dofinansowano ze środków Urzędu Miasta Łodzi

Nagroda Prezesa Zarządu TVP 5000 zł dla Najlepszej Szkoły

 

Wielka Lekcja Geografii
23 listopada 2012 r.
Aula Czerwona Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego
ul. Kopcińskiego 8/12 w Łodzi


Wyniki szkół uczestniczących w Wielkiej Lekcji Geografii

I miejsce
III LO im. K.K. Baczyńskiego z Białegostoku - zdobyło 101 pkt

II miejsce
I LO im. Lotników Polskich z Olesna - 99 pkt

III miejsce
I LO z Koluszek - 99 pkt

IV miejsce
II LO im. J. Kochanowskiego z Bełchatowa - 99 pkt

V miejsce
Samorządowe LO im. R. Traugutta ze Zgierza - 97 pkt


Wyniki indywidualne testu z Wielkiej Lekcji Geografii

I miejsce
Rafał Makieła
II LO z Bełchatowa - 37 pkt


II miejsce
Dawid Ludyga
I LO z Olesna - 35 pkt. (2 miejsce w dogrywce)


III miejsce
Dawid Świnoga
I LO z Koluszek - 35 pkt (3 miejsce w dogrywce)

IV miejsce
Emilia Kubiak
I LO z Olesna - 35 pkt. (4 miejsce w dogrywce)

V miejsce
Justyna Czarnowicz
III LO z Białegostoku - 35 pkt. (5 miejsce w dogrywce)

VI - X miejsce
Mikołaj Masłowski
I LO im. M. Skłodowskiej-Curie z Ostrzeszowa - 34 pkt. (po losowaniu miejsce 6)

Piotr Franciszek Raczkowski
III LO z Białegostoku - 34 pkt. (po losowaniu miejsce 7)

Adam Bogdański
I LO z Koluszek - 33 pkt. (po losowaniu miejsce 8)

Mikołaj Węgrzynowski
II LO im. S. Żeromskiego w Tomaszowa Maz. - 33 pkt. (po losowaniu miejsce 9)

Przemysław Chorąży
SLO ze Zgierza - 33 pkt. (po losowaniu miejsce 10)

 

Temat wykładów: "Na krańcach ekumeny"

Wykład 1: "Korona Ameryki Południowej"
Przebogaty świat gór Ameryki reprezentują zarówno góry o rzeźbie lodowcowej, fluwialno-denudacyjnej, stożki czynnych i niedawno wygasłych wulkanów jak i tajemnicze ostańcowe góry wyspowe. Góry te są pod wieloma względami wyjątkowe w skali całego globu! Góry Ameryki Łacińskiej rozciągają się we wszystkich strefach klimatyczno - krajobrazowych i charakteryzują się ogromnym zróżnicowaniem pod względem: wysokości n.p.m., wysokości względnych, budowy geologicznej i tektoniki, warunków i zjawisk klimatycznych, współczesnych procesów morfogenetycznych, pokrywy glebowej, flory i fauny. Wielką "specjalnością" gór tego regionu są najwyższe wulkany świata!

Wykładowca:

 

dr Wojciech Lewandowski / Uniwersytet Warszawski

Doktor geografii (geoekolog). Wykładowca na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. W "cywilu" alpinista i podróżnik, uczestnik wielu ekspedycji alpinistycznych i naukowych w góry świata. m.in. Spitsbergen, Alpy, Kaukaz, Hindukusz, Himalaje, Karakorum, Ałtaj, Ural, Atlas, Andy, Kordyliery, Pamir, Góry Alaski i sporą liczbę gór i "pagórów" europejskich.
Wszedł m.in. na 14 sześciotysięczników w Andach, Hindukuszu i Himalajach i siedmiotysięczny Mustagh Ata w Pamirze. Ostatnimi laty najbardziej związany jest z Ameryką Południową, gdzie z własnej i nieprzymuszonej woli przemierzył już wszystkie kraje andyjskie i wiele państw Ameryki Środkowej. Wraca jednak zawsze w ukochane Tatry od których wszystko się zaczęło. Autor i współautor licznych książek naukowych i popularnonaukowych o tematyce geograficznej, alpinistycznej i ekologicznej, autor programów radiowych, telewizyjnych, współpracownik wielu czasopism górskich i geograficznych. Autor programów szkoleniowych i akcji związanych z popularyzacją gór i ochrony środowiska. Instruktor i autor programów w Fundacji "Człowiek - Ruch - Przyroda", w Akademickim Klubie Przygody "Terra". Pomysłodawca projektu "Wyżej niż kondory 70 lat później …"(który zwyciężył w konkursie Travelery 2006 magazynu National Geographic Polska w kategorii "Bilet na przyszłość") , "Polskie Andy" www.polskieandy.pl ( ostania wyprawa w Andy nominowana w konkursie Travelery NG 2011 w kategorii wyprawa roku), współpomysłodawca akcji "Korona Gór Polski" i pomysłodawca akcji "Łacińska Korona".

 Wizualizacja: Maciej Tarasin - "Rzeki nieujarzmione"  

 

Maciej Tarasin / Polska

Jest człowiekiem wiosła i rzeki od ponad dwudziestu lat. Zaczynał od pokonywania dzikich rzek Polski. Ale przecież na świecie jest tyle wspaniałych, dzikich, i kuszących rzek. W 2008 roku wyruszył z przyjaciółmi do Kanady, na Nahanni. Pokonali wtedy czterysta dwadzieścia siedem kilometrów, w tym cztery wspaniałe kaniony. Niestety, wodospad Virginia Falls był nie do przebycia i byli zmuszeni obejść go. Spływ Omo, w grudniu 2008 roku, z Gibe Bridge do Mui Junction, był jedną z ostatnich przepraw tą afrykańską rzeką przed dokończeniem budowy, która zmieni ją całkowicie. W kolejnych planach pojawia się Ameryka Południowa. Powstaje tratwa własnej konstrukcji mająca sprostać boliwijskiej Rio Tuichi, płynącej przez Park Narodowy Madidi. Było mnóstwo adrenaliny z powodu nieprzewidywalnych w skutkach spotkań z poszukiwaczami złota i samej rzeki, która zmusiła uczestników wyprawy w kanionie Puerta del Sol do walki o przetrwanie i uratowanie tratwy, poddanej najcięższym próbom. To był jednak dopiero przedsmak tego, co przygotowała dla trzyosobowej polsko - boliwijskiej wyprawy Rio Altamachi. Obfitująca w progi do czwartego stopnia rzeka pokazała swoją moc. Przez osiem dni toczył się zażarty bój, by pokonać tysiącmetrowe przewyższenie i wpisać się w historię eksploracji, po raz pierwszy spływając diabelską Rio Altamachi. Październik 2011 roku. Próba pierwszej w historii przeprawy z Ciudad Yari do Araracuary rzeką Yari, w Kolumbii. Rzeka nie puściła. Wypadek w kanionie El Tiburon zatrzymał wyprawę. Po poszukiwaniach i brawurowej akcji sił powietrznych Kolumbii, uczestników wyprawy ewakuowano helikopterami Blackhawk.
Napis The end nie pojawi się teraz. Rzeki czekają.

Wykład 2: "Dom przy lodowcu - opowieść z dalekiego Spitsbergenu"

Svalbard to w 60% pokryty lodowcami archipelag w Arktyce. Właśnie tam w ich sąsiedztwie
zlokalizowana jest Stacja Polarna Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dowiemy się
o życiu w Stacji, co tam robią naukowcy, jak pracują w skrajnych warunkach pogodowych i
dlaczego tak ważna tam jest ich obecność. Wybierzemy się na lodowce i ich przedpola. Spróbujemy
odpowiedzieć czy rzeczywiście i jak szybką się zmieniają. Zobaczymy wysokie jak wieżowce
czoła lodowców i miejsca, gdzie ich już nie ma oraz wiele innych krajobrazów obszarów
współcześnie zlodowaconych. Towarzyszyć nam będą zwierzęta, które przystosowały się do
życia w tym mroźnym świecie, z królem Arktyki, niedźwiedziem polarnym, na czele.

Wykładowca:

 

dr Ireneusz Sobota / UMK

Glacjolog, hydrolog, badacz polarny, doktor - pracownik naukowy w Instytucie Geografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Autor kilkudziesięciu prac naukowych z zakresu glacjologii, hydrologii, kriologii i innych nauk geograficznych. Odbył kilka zagranicznych staży i pobytów naukowych , między innymi w Anglii, na Uniwersytecie w Zurichu oraz w Instytucie Śniegu i Lawin w Davos w Szwajcarii. Wyniki swoich badań prezentował na wielu naukowych konferencjach krajowych i zagranicznych, m.in. w Norwegii, Szwajcarii, Austrii, Izraelu i we Włoszech. Brał udział w dwudziestu trzech wyprawach naukowych na Spisbergen (kilkunastoma z nich kierował) oraz w inne rejony świata, m.in. do Stacji im. Arctowskiego w Antarktyce i wyprawie speleologicznej na wyspę Madre de Dios na południowym Pacyfiku w Chile. Od wielu lat jest kierownikiem Stacji Polarnej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika zlokalizowanej na północno-zachodnim Spitsbergenie. Uczestniczył w pracach badawczych oraz kilku naukowych projektach narodowych i międzynarodowych. Przez wiele lat był sekretarzem Klubu Polarnego PTG oraz członkiem Komitetu Badań Polarnych PAN, jest również członkiem International Glaciological Society. W kraju prowadzi systematyczne badania zlodzenia dolnej Wisły i związanego z tym zagrożenia przeciwpowodziowego, a także badania hydrologiczne rzek i jezior Polski. Jest specjalistą z zakresu technik GPS. Szczególnie zainteresowany jest prowadzeniem badań związanych z wszelkiego rodzaju zjawiskami.

 Wizualizacja: Linda Bortoletto - "Kamczatka i Alaska - krańce świata"

 

Linda Bortoletto / Francja

Pierwsze marzenie, koniecznie zostać pilotem myśliwca. Badania lekarskie wykluczają taką możliwość. Linda zdaje jednak egzamin do Wyższej Szkoły Lotnictwa. Szybko odkrywa, że oficer do spraw informacji po ukończeniu studiów, to zawód nie przystający do jej oczekiwań. Opuszcza szkołę i wstępuje do Żandarmerii. Tak oto z pilota staje się kapitanem Żandarmerii. Wkrótce zaczyna pracę. Cztery lata na kierowniczym stanowisku, wiele misji operacyjnych, potem Ministerstwo Finansów. Praca bardzo ciekawa, ale jakże odległa od jej pierwszych pragnień i marzeń o szalonej przygodzie. Najlepszym lekarstwem na znużenie codziennością jest ucieczka w świat. Nepal, Tanzania, Czarnogóra, Sycylia… Coraz częściej zaczyna odczuwać brak wolności, skutek ograniczeń wynikających z codziennych obowiązków. Potrzebuje oderwania się od tego, co wypełnia jej dotychczasowe życie. Podejmuje decyzję. Odrzuca całkowicie tak zwane racjonalne myślenie i poddaje się biegowi wydarzeń. Porzuca pracę. Czuje, że podróżowanie, przyroda, ludzie, będą najważniejsi, i czeka ją nowe ciekawe życie. Dwie, kilkumiesięczne podróże na Kamczatkę i Alaskę, dały jej pewność, że dokonała dobrego wyboru.

Wykład 3: "Sahel - między sawanną a pustynią"

Wykład jest próbą odpowiedzi na proste - z pozoru - pytanie: gdzie zaczyna się (bądź kończy) Sahara? Jak w przypadku każdego problemu geograficznego, wyjaśnienie wymagać będzie odniesienia do dwóch skal - przestrzennej oraz czasowej. Przyjrzymy się pograniczu Sahary w różnych okresach dziejów. Skala globalna będzie odskocznią ku szczegółowym przykładom z terenów Nigru, Mali i Burkina Faso.
Analiza przekroju prowadzącego przez południowy kraniec pustyni pozwoli odnaleźć główne prawidłowości rządzące funkcjonowaniem krajobrazu południowych krańców największej pustyni świata. Zróżnicowanie przyrodnicze będzie tłem dla omówienia bogactwa kulturowego i gospodarki regionu; wbrew obiegowym opiniom życie w Sahelu nie sprowadza się bowiem jedynie do klęsk humanitarnych.

Wykładowca:

 

dr Sylwia Kulczyk / Uniwersytet Warszawski

Adiunkt na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Jest ekologiem krajobrazu, jednak będąc od kilku lat związana z Zakładem Geografii Turyzmu i Rekreacji, prowadzi również badania z zakresu geografii społeczno-ekonomicznej. Pasję naukową łączy z zamiłowaniem do podróży. Lubi wszystkie strefy krajobrazowe, ale szczególnie chętnie wraca na pustynię. Cieszy ją popularyzowanie wiedzy o świecie, niekoniecznie jedynie tym dalekim; jest autorką przewodników turystycznych, artykułów prasowych i licznych prelekcji.

 Wizualizacja: Marek Walisch "Gdzie woda cenniejsza od diamentu - na pustyniach Namibii i Botswany"

 

dr Marek Walisch / Polska

Geograf, pracownik Katedry Geografii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Zainteresowania badawcze oscylują pomiędzy hydrologią
a klimatologią. Uwielbia piaszczyste, pachnące plaże Morza Azowskiego i Morza Bałtyckiego oraz dzikie ostępy leśne Puszczy Białowieskiej. Od lat podróżuje nie tylko po Europie, lecz po innych kontynentach. Najbardziej upodobał sobie surowe, chłodne klimaty północnej Europy, gdzie najmniejsza połać jaskrawo kolorowej roślinności cieszy w dwójnasób. Jednak nie zawęził swoich podróży tylko do tych regionów. W podróżach zagranicznych ceni sobie najbardziej bezpośredni, autentyczny kontakt z mieszkańcami odwiedzanych stron, a także sposobność podglądania zwierząt w ich naturalnym środowisku. Jego ciągle niespełnionym marzeniem jest podróż na wschód do lodowatego serca Azji - Syberii. Ostatnia wyprawa do południowo-zachodniej Afryki dostarczyła mu szczególnie wielu geograficznych i zoologicznych wrażeń.

 

 

 | program | goście | nagrody | konkursy i wystawy | kronika | wielka lekcja geografii | informacje | kontakt |