|
|
|
|
|
|
|
Marek Arcimowicz (Polska)
Architekt z wykształcenia.
Od 10 lat fotografuje zawodowo. Górom i fotografii zawdzięcza
to co jest dla niego bardzo ważne w życiu - kochającą rodzinę
i ciekawą pracę. Przez wiele lat łączył funkcję fotografika
"od zadań specjalnych",
testera i projektanta sprzętu dla jednej ze znanych polskich
firm outdoorowych. Pracował dla liczących się klientów i największych
agencji reklamowych w Polsce i zagranicą. Z aparatem "zaliczył"
wszystkie strefy klimatyczne. Już jako 23-latek był najmłodszym
białym przewodnikiem
w Nepalu. W Azji spędził w sumie kilka lat życia. W roku 2000
rozpoczął współpracę z polską edycją magazynu National Geographic,
gdzie opublikował trzy duże materiały. Brał udział w zbiorowej
wystawie "Oczami Fotografów NG". Dwukrotny laureat
I-szej nagrody Biennale Fotografii Górskiej. Poza tym publikował
m.in. w Newsweeku, Przekroju, Formie, Gazecie Wyborczej, Focusie
i innych znanych periodykach.
Z żoną i dwuletnim synem mieszka w Karkonoszach. |
|
|
|
|
|
Mirosław Dembiński (Polska)
Wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej
i Teatralnej w Łodzi, gdzie prowadzi zajęcia z filmu dokumentalnego.
W 1991 roku założył Studio Filmowe Everest, w którym powstało
ponad czterdzieści filmów i cykli filmowych realizowanych m.in.
dla telewizji Polskiej. Jest twórcą wielu filmów wielokrotnie
nagradzanych na międzynarodowych festiwalach filmowych.
Jego szkolne etiudy: "Stawka mniejsza niż życie",
"Pomarańczowa alternatywa", Mój mały Everest",
"Plus minus nieskończoność" zdobyły łącznie dwadzieścia
nagród. Zrealizowane w późniejszym okresie: "Ganek",
"Ikar", "Wspólny lot" należą do najczęściej
nagradzanych
na świecie i cenionych jego filmów o tematyce eksploracyjnej
i górskiej. Zrealizowany w 1996 roku film fabularny "Wezwanie"
został wyróżniony za najlepszą rolę kobiecą dla Jadwigi Jankowskiej
- Cieślak na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni. |
|
|
|
|
|
Janusz Orłowski (Polska)
Ma 79 lat. Pięćdziesiąt lat temu latał trochę na szybowcach,
ale to był krótki epizod jego młodości. Dziś ten starszy pan
o drobnej posturze zadziwia wszystkich energią i radością życia.
Uprawia paralotniarstwo
i choć całkowicie nie pasuje do kolorowych młodych ludzi z tego
"światka", został przez nich zaakceptowany i obdarzony
ksywą "Praszczur".
Swoje powołanie do glajciarstwa odkrył kilka lat temu. Od tamtej
chwili cały swój czas poświęca lataniu. Wszystkie skromne oszczędności
wydaje na sprzęt. A jest to kosztowne zajęcie jak na kieszeń
emeryta. Najważniejsze jednak, że może latać. |
|
|
|
|
|
Kurt
Diemberger (Austria)
Legendarny alpinista. Filmowiec. Jedyny żyjący wspinacz, który
dokonał dwóch pierwszych wejść na ośmiotysięczniki Broad Peak
w 1957
i Dhaulagiri w 1960 roku. Pionier i ojciec chrzestny wspinania
się w stylu alpejskim w Himalajach - szybko i na lekko, z tzw.
obozami wędrującymi. Był ostatnim człowiekiem, który widział
pod szczytem Chogolisy żywego Hermana Buhla, znakomitość wspinaczki
tamtych czasów, zanim spadł
w przepaść. Z Julie Tullis stworzył świetny team realizujący
filmy
w górach najwyższych. Filmował na Evereście, Nanga Parbat i
w Karakorum. W 1986 roku po tragedii pod K2, gdzie zginęła Julie,
postanowił nie wracać już nigdy w góry najwyższe. Nadal jednak
razem z córką filmuje w górach. Mieszka w Salzburgu i Bolonii.
Laureat nagrody
Explorer 2005. |
|
|
|
|
|
Stephan Eberharter (Austria)
Należy do grona najlepszych i najbardziej utytułowanych narciarzy
świata., choć jego kariera sportowa nie przebiegała bez problemów.
Mistrz Olimpijski. Mistrz Świata. Zdobywca Pucharu Świata.
Kiedy w 1991 roku 21-letni Stephan Eberharter zdobywał złote
medale Mistrzostw Świata, przyszłość rysowała się w różowych
barwach.
Jednak seria kontuzji przerwała na pewien czas tę znakomicie
zapowiadającą się karierę.
W 1992 roku bez sukcesu wziął udział w igrzyskach w Albertville.
Na następne, w norweskim Lillehammer już nie pojechał.
Do pełni formy wrócił dopiero w 1998 roku, kiedy w Nagano zdobył
srebrny medal olimpijski.
W wieku 32 lat zdobył komplet medali na Igrzyskach w Salt Lake
City
w 2002 roku. Rozpoczął od trzeciego miejsca w zjeździe, potem
dołożył srebro w super gigancie. W końcu zwyciężył w slalomie
gigancie,
będąc szybszym od reprezentanta gospodarzy Bode Millera o 0,88s.
|
|
|
|
|
|
Michał Fajbusiewicz (Polska)
Z wykształcenia politolog. Autor popularnego Magazynu kryminalnego
997 emitowanego od dziewiętnastu lat na antenie TVP2.
Od 15 lat intensywnie podróżuje po świecie z zaprzyjaźnionymi
operatorami telewizyjnymi, realizując reportaże podróżnicze
i turystyczne dla TVP. W latach 2000 - 2002 - miał na antenie
TVP swój autorski cykl
"Z dwójką dookoła świata". Zrealizował m.in.: "Po
tsunami" -
o tragedii z 2004 na Sri Lance i Malediwach, "Zasypane
miasto"
- o opuszczonym przez poszukiwaczy diamentów mieście na pustyni
w Namibii, "Margerita, czyli Podróż w nieznane" -
o indianach plemienia Jagła z Amazonii. Odwiedził blisko 80
krajów, głównie w Afryce, Ameryce Południowej i Azji. W 2001
za film o Łodzi - "Nowa Ziemia Obiecana" otrzymał
Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Turystycznych
w Poznaniu.Dla Telewizji Polskiej zrealizował ponad 200 filmów
dokumentalnych i reportaży, w tym głośny dokument "Moja
misja" o nieżyjącym już kurierze Armii Krajowej, prof.
Janie Karskim.
Jego ulubione miejsca na świecie to: Kambodża, Bali, Bajkał
i Jezioro Ciemino na Pojezierzu Drawskim. |
|
|
|
|
|
Marek Kamiński (Polska)
Polarnik, podróżnik. Jako pierwszy zdobył w tym samym roku oba
bieguny Ziemi bez pomocy z zewnątrz (1995). Przemierzył Spitsbergen,
Grenlandię i pustynię Gibsona, dotarł do źródeł Amazonki, zdobył
najwyższy szczyt Antarktydy i najwyższy szczyt Afryki.
W 2004 roku wraz z 15-letnim niepełnosprawnym Jasiem Melą dotarł
ponownie na oba bieguny Ziemi, dokonując tym samym znaczącego
wyczynu i zapisując kolejne karty w historii wypraw polarnych.
Autor książek o tematyce podróżniczej, m.in.: "Razem na
Biegun",
"Moje wyprawy", "Moje Bieguny. Dzienniki z wypraw
1990-1998",
za którą otrzymał Nagrodę Artusa dla najlepszej książki roku
oraz Nagrodę Arkadego Fiedlera - Bursztynowego Motyla.
Współautor książki "Poczta Polska, czyli niezwykłe dzieje
pewnego listu". Prezes Polskiego Oddziału The Explorers
Club.
Laureat
nagrody Explorer 2000.
Laureat
nagrody Biznes i Pasja 2006. |
|
|
|
|
|
Jasiek Mela (Polska)
Uczeń II klasy liceum. W lipcu 2002 roku Jasiek uległ wypadkowi,
w którym stracił rękę i nogę. Wkrótce potem przedstawiony mu
został niewiarygodny plan: Jasiek miał możliwość dołączenia
do kolejnej wyprawy Marka Kamińskiego. Po półtora roku rehabilitacji
i przygotowań Jasiek zdobył Biegun Północny. Po kilku miesiącach
podjął kolejne wyzwanie dotarcia do Bieguna Południowego. Jasiek
jest teraz najmłodszym i pierwszym niepełnosprawnym, który zdobył
dwa bieguny Ziemi tego samego roku. Po zakończeniu wyprawy za
swój wyczyn zostal uhonorowany różnymi nagrodami. Otrzymał również
dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi promocji
Polski w świecie. |
|
|
|
|
|
Norman Kent (USA)
Jest niezwykle cenionym operatorem filmowym, fotografikiem,
dyrektorem zdjęć. Już w wieku czternastu lat podczas podróży
do meksykańskiej dżungli w poszukiwaniu Indian Lacandon - potomków
Majów, zdradził swoje zamiłowanie do fotografii. Mając dziewiętnaście
lat zaczął uprawiać skydiving. Obie te dziedziny wyznaczyły
jego drogę życiową, którą zaczął podążać. Norman pozostaje od
wielu liderem w filmowaniu i fotografowaniu powietrznych akrobacji
i działań, realizując ekscytujące ujęcia dla wytwórni filmowych,
telewizji, firm reklamowych, oprawy wydarzeń sportowych i wydawnictw.
Jest autorem zdjęć
w znanych produkcjach hollywoodzkich takich jak np. Strefa zrzutu
czy XXX. Wielokrotnie był uhonorowany prestiżowymi nagrodami,
w tym pięciokrotnie Telly Awards i Clio - najbardziej prestiżową
nagrodą - przyznawaną przez komercyjne stacje telewizyjne w
USA. Filmował pierwszy udany przelot paralotnią nad Biegunem
Północnym.
Był odpowiedzialny za realizację i pokaz na żywo powietrznej
części ceremonii otwarcia Olimpiady Zimowej w 1994 roku i Olimpiady
Letniej w 1988 roku.
Laureat nagrody
Camera Extreme 2005. |
|
|
|
|
|
Erhard Loretan (Szwajcaria)
Pochodzi z Bulle w Szwajcarii. Przygodę z górami rozpoczął w
wieku jedenastu lat. Jako trzynastolatek miał już za sobą poważną
wspinaczkę w Alpach. Przez następne lata pokonywał wiele bardzo
trudnych dróg, często samotnie, w Alpach Berneńskich, Walijskich,
masywie Mont Blanc
i Dolomitach. Swoją pierwszą ekspedycję poprowadził w 1980 roku
w Andy. Od 1982 roku pojawia się w Himalajach. Wtedy po raz
pierwszy wspina się na ośmiotysięcznik - Nangę Parbat. Jako
trzeci alpinista
w historii zdobywa Koronę Himalajów pokonując Kanczendżongę
w 1995 roku. Najczęściej czyni to nowymi, nadzwyczaj trudnymi
drogami w stylu alpejskim - na lekko, przy minimalnym wyposażeniu
w sprzęt i żywność, bardzo szybko, bez tlenu. Styl w jakim to
robi budzi powszechny szacunek środowiska, a wiele przejść zyskuje
miano "nadzwyczajnych". Jego wkład w rozwój alpinizmu
jest niepodważalny. Nigdy nie koncentruje się na tym, by wejść
jedynie na szczyt. Najważniejszy jest zawsze dla niego wybór
drogi, która tam prowadzi. Dlatego nie interesują go łatwe rozwiązania.
Wspina się ocierając się o granice możliwości człowieka. Dziś
zaliczany jest do legendarnych postaci światowego himalaizmu.
Do najwspanialszych osiągnięć wspinaczkowych należą: trawers
granią Annapurny, wejście
i zejście północno-zachodnią ścianą Everestu w 43 godziny, niezwykle
trudne wejście południowo-zachodnią ścianą na Cho Oyu w 27 godzin,
pierwsze wejście, wspólnie z Wojtkiem Kurtyką, fantastyczną
ekstremalną drogą na Trango Tower w Karakorum, pierwsze wejście
liczącą 3000 metrów ekstremalną drogą na Mt. Epperly, czy zdobycie
zimą 1986 roku w 19 dni trzydziestu ośmiu szczytów mierzących
powyżej czterech tysięcy metrów wspólnie z Andre George'm, trudnymi
północnymi ścianami.
Laureat nagrody
Explorer 2005. |
|
|
|
|
|
Leo Houlding (Wlk. Brytania)
Pochodzi z Appleby w Cumbrii.
Zaczął wspinać się w wieku dziesięciu lat tradycyjnymi drogami
w Lake Distict, Peak District, Walii i Szkocji. W 1995 roku
był już gotów szturmować najtrudniejsze drogi w kraju. W wieku
piętnastu lat miał na swym koncie przejścia o trudności E7 6B,
E8, czym wywołał zamieszanie
i uznanie wśród najlepszych wspinaczy na świecie. W 1996 został
Mistrzem Juniorów kraju we wspinaczce sportowej.
Leo znany jest z tego, że często wybiera drogi, na które inni
dobrzy wspinacze mogą w zasadzie tylko popatrzeć.
Jego natura powoduje, że zdarza mu się wspinać w miejscach niedozwolonych,
np. na wiaduktach, za co trafił kiedyś nawet do aresztu. W 1998
roku dokonał jednego z najwspanialszych przejść w historii wspinaczki
wielkościanowej.
Bez planów i wcześniejszych przygotowań ruszył wraz ze swoim
przyjacielem Patchem na drogę El Nino na El Capitan w Yosemite.
Leo obserwował braci Huberów, którzy właśnie po raz pierwszy
w historii pokonywali ją w sposób klasyczny. Jego przejście
tej drogi było drugim
w historii i ugruntowało pozycję Leo wśród najwspanialszych
wspinaczy świata. W 1999 roku wspina się na Madagaskarze, w
Norwegii, Czechach, Kanadzie i Tajlandii., by potem powrócić
w Yosemite. W tym czasie prowadził szereg fenomenalnych krańcowo
ekstremalnych dróg.
W 2002 roku dopada go w Patagonii poważna kontuzja prawej stopy.
Rekonwalescencja trwa dłuższy czas. Dziś Leo ponownie wspina
się
i nawiązuje do swoich najwspanialszych osiągnięć. Właśnie w
Patagonii
na Fitzroyu. |
|
|
|
|
|
Wojciech Moskal (Polska)
Ukończył oceanografię na Uniwersytecie Gdańskim. Pracownik Instytutu
Oceanologii PAN w Sopocie. Uczestnik naukowych wyjazdów do Polskiej
Stacji Polarnej na Spitsbergenie, akcji Greenpeace na Antarktydzie
i Alasce, naukowych wypraw na Spitsbergen i Ziemię Franciszka
Józefa.
W 1993 roku wspólnie z Markiem Kamińskim przeszedł lądolód grenlandzki,
a w 1995 r. jako pierwsi Polacy zdobyli Biegun Północny.
Poza tym podróżował m.in. po Grenlandii, Kanadzie, Alasce, Antarktydzie.
W roku 2000 przeszedł szlakiem Eskimosów z Kanady na Grenlandię.
W 2001 i 2002 roku prowadził na Biegun Północny wyprawy organizowane
przez Fundację Marka Kamińskiego. Dotarł na Biegun Północny
w wyprawie "Razem na Biegun" wraz z Markiem Kamińskim,
Jaśkiem Melą i Wojtkiem Ostrowskim. |
|
|
|
|
|
Sandra Noel (Wlk. Brytania)
Najwyższy szczyt świata od dawna skupiał na sobie uwagę i choć
pod koniec dziewiętnastego wieku pojawiały się liczne wyprawy
eksploracyjne, nie zbliżyły się nawet do niego. Dopiero w latach
dwudziestych ubiegłego stulecia, dzięki m.in. jednej z najbardziej
niezwykłych postaci tamtych czasów - kapitanowi Johnowi. B.
Noelowi, podjęto kolejne próby dotarcia i zdobycia w końcu Everestu.
W 1924 roku do podnóża góry dotarła wyprawa w skład której wchodzili
m.in. George Mallory i Andrew Irvine. Ich zaginięcie na stokach
góry do dziś wywołuje spory, gdy przychodzi odpowiedzieć na
pytanie: czy zdobyli oni Everest?
John Noel filmował i fotografował jej dramatyczny przebieg.
Jego córka - Sandra Noel - podróżując po świecie przybliża i
przypomina tamte szczególne czasy. W bieżącym roku brała udział
w trekkingu, którego celem było dotarcie do bazy Everestu, w
której osiemdziesiąt lat temu znalazł się jej ojciec. |
|
|
|
|
|
Wojciech Ostrowski (Polska)
Oceanograf. Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego.
W latach 1986-1990 brał udział w rejestracji wydarzeń społeczno-politycznych
współtworząc archiwum Video Studio Gdańsk, wykorzystywane później
do realizacji wielu filmów dokumentalnych dotyczących tego okresu.
Uczestniczył z kamerą w wyprawach na Spitsbergen , Ziemię Franciszka
Józefa oraz Wyspy Sołowieckie. Z zarejestrowanych materiałów
powstają filmy "Ślad na lodzie", "Ziemia Franciszka
Józefa", "Sołowki-Ziemia Obiecana", "Ziemia
Przeklęta" , "Polonica Arktyczne".
Towarzyszył z kamerą polskim zdobywcom Bieguna Północnego
i trzykrotnie Markowi Kamińskiemu w wyprawach na Antarktydę.
Dokumentują to filmy "Dwa bieguny w jednym roku",
"Transantarctica- przerwana wyprawa" w reż. Jerzego
Surdela oraz własny "Dlaczego? - wyprawa na Mt.Vinson".
Dotarł na Biegun Północny i Południowy w wyprawach "Razem
na Biegun" wraz z Markiem Kamińskim, Jaśkiem Melą
i Wojtkiem Moskalem. |
|
|
|
|
|
Kelly & Craig Perkins (USA)
Pochodzi z Kalifornii. Wychowuje się w sercu Sierra Nevada Mountain
Range. Gdy w 1992 roku wraca ze swoim mężem Craigiem z włóczęgi
po Alpach Szwajcarskich, dopada ją nieuleczalna choroba serca.
Jedynym ratunkiem jest przeszczep. W 1995 otrzymuje serce innego
człowieka.
To zupełna zmiana w jej życiu. Kelly rozpoczyna z mężem podróż,
której celem jest pokonywanie trudnych dróg wspinaczkowych na
całym świecie. Świat jest zszokowany gdy jako pierwsza wchodzi
na Kilimandżaro,
a w 2003 roku ze swoim mężem Craigiem zdobywa Matterhorn. Kolejne
wyzwanie to słynna ściana El Capitan, którą zamierzają pokonać
jesienią tego roku. |
|
|
|
|
|
Marko Prezelj (Słowenia)
Z wykształcenia inżynier. Alpinista. Ratownik górski. Reprezentuje
tzw. "starą szkołę alpinizmu".
Tym, co stawia na pierwszym miejscu we wspinaczce jest styl
w jakim pokonuje góry. To pozwala mu poznawać granice własnych
możliwości, wzmacnia osobowość, kształtuje charakter, wyzwala
najlepsze emocje i rozwija. Marko uważa, że takie doświadczenia
są trudne, bo zawsze pada wtedy pytanie o zakres kompromisu
jaki musimy przyjąć by przeżyć i osiągnąć cel jakim jest zdobycie
góry, i jaką przyjdzie nam zapłacić za to cenę. Przygodę z górami
zaczął w 1972 roku wspinając się ze swoim ojcem. Potem przyszła
kolej na góry Słowenii, w których wytyczył szereg prestiżowych
przejść. Organizował i brał udział w wielu wyprawach w różne
rejony górskie na całym świecie.
Wspinał się w Dolomitach, Alpach, Himalajach, Karakorum, górach
Patagonii i Alaski, Yosemite wyznaczając wiele wspaniałych dróg
o najwyższym stopniu trudności. Cho Oyu, Kanczendżonga Południowa,
Marmolada, El Capitan, Croz Pillar, Grandes Jorasses, szereg
szczytów w Karakorum o wysokości do prawie ośmiu tysięcy metrów,
w Tybecie i górach Kanady pokonał nowymi drogami w alpejskim
stylu, solo lub z partnerem, zimą i latem. Te znakomite osiągnięcia
potwierdziły jego przynależność do grona najbardziej cenionych
na świecie alpinistów wyznaczających najwyższy stopień trudności
w górach wysokich. Ze szczególną przyjemnością fotografuje w
górach.
Uhonorowany we Francji nagrodą Złoty Czekan w 1991 roku.
Laureat nagrody
Explorer 2005. |
|
|
|
|
|
Jerzy Surdel (Polska)
Absolwent "łódzkiej szkoły filmowej". Reżyser filmowy
i teatralny. Alpinista. Ma na swoim koncie wiele wymagających
dróg wspinaczkowych Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych
kierował ośrodkami Telewizji Polskiej w Katowicach i Krakowie,
w których współrealizował około 100 spektakli teatralnych i
innych form artystycznych. W 1970 roku bierze udział w wyprawie
na Everest pracując dla BBC jako operator w wysokich obozach.
Był pierwszym Polakiem, który przekroczył magiczną granicę ośmiu
tysięcy metrów.
Po powrocie ponownie pracuje w Telewizji Polskiej jako główny
reżyser ośrodka w Krakowie. To właśnie w tym czasie Krakowski
Teatr Telewizji staje się wydarzeniem artystycznym. W 1974 roku
rozpoczyna pracę dla Studia 2 realizując filmy podczas pierwszej
zimowej wyprawy na Lhotse. Potem bierze udział w wielu wyprawach
i podczas eksploracji m.in. gór Etiopii, Himalajów, Wenezueli,
Meksyku, Nowej Gwinei, realizuje filmy dokumentalne nagradzane
na festiwalach filmowych na całym świecie.
W 1988 prosi o azyl polityczny w Szwajcarii i rozpoczyna pracę
jako reżyser w Telewizji Szwajcarii Romańskiej w Genewie, gdzie
powstaje szereg wieloodcinkowych filmów dokumentalnych i reportaży.
Po powrocie do kraju w 1993 roku pracuje dla Telewizji Polskiej
tworząc magazyn Dreszcze i dokumentując wyprawy Marka Kamińskiego
na oba bieguny. Często zapraszany jest do jury festiwali filmowych
tematycznie związanych z górami i eksploracją. Prezydent Międzynarodowej
Nagrody Explorer przyznawanej od 2000 roku podczas Explorers
Festival.
Do najbardziej cenionych na świecie jego filmów należą: Odwrót
(1969), Surrender to Everest (1970), Akcja (1972), Zima 8250
(1974), A jednak słońce (1980), Dwa bieguny w jednym roku -
Antarctica (1996), Transantrctica 96/97 (1997).
Laureat
nagrody Camera Extreme 2005. |
|
|
|
|
|
Włodek Szczęsny (Polska)
Organizator i uczestnik wielu wypraw. Uprawia turystykę, wspinaczkę
i żeglarstwo.
Odwiedził m.in.: Himalaje, Tybet, Grenlandię, Islandię, Spitsbergen,
Ziemię Ognistą, Patagonię, Antarktydę, Dolomity.
Prowadzi sklepy "Skalnik" z wyposażeniem przeznaczonym
do turystyki górskiej i wspinaczki.
Od 12 lat przygotowuje również na Politechnice Wrocławskiej
cykl prelekcji - "Spotkania z górami". |
|
|
|
|
|
Krzysztof Zanussi (Polska)
Reżyser filmowy. Studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim
i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Działał w amatorskim
ruchu filmowym, realizując jedenaście filmów. Dziewięć z nich
uzyskało różne nagrody. Od 1980r. jest kierownikiem artystycznym
zespołu, a następnie dyrektorem Studia Filmowego "TOR".
Jest twórcą wielu cenionych na świecie filmów fabularnych i
krótkometrażowych. W latach 1971-83 wiceprezes Stowarzyszenia
Filmowców Polskich, a w 1975-77 przewodniczący Rady Polskiej
Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych. Od 1987 członek Komitetu
Kinematografii. Wykładał na wielu uczelniach filmowych, m. in.
w PWSFTviT w Łodzi, National Film School w Wielkiej Brytanii.
Reżyseruje również w teatrach m.in. w Mediolanie, Palermo, Bonn,
Krakowie, Bremie, Bazylei. Wśród wielu prestiżowych nagród i
odznaczeń otrzymał nagrodę "David di Donatello", Krzyż
Kawalerski Odrodzenia Polski, Cavalier de L'Ordre ete Sciences
et Lettres (Francja). Autor książek "O montażu w filmie
amatorskim", "Rozmowy o filmie amatorskim", "Pora
umierać", "Między jarmarkiem a salonem", czterech
tomów "Scenariuszy filmowych". W latach 1990-1994
Prezydent Europejskiej Federacji Realizatorów Audiowizualnych
- FERA. Konsultant Komisji Pontyfikalnej do Spraw Kultury w
Watykanie. Były prezydent Stowarzyszenia EUROVISIONI. Członek
Europejskiej Akademii Filmowej, Polskiej Akademii Umiejętności,
PEN-Clubu, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Doctor Honoris Causa
moskiewskiego WGIK, The National University of Drama and Cinematography
"I.L. Caragiale" (Bukareszt), European Humanities
University (Mińsk), Bulgarian University (Sofia), University
of Film and Television (Sankt Petersburg), Catholic University
(Valencia). |
|
|
|