|
|
|
|
|
|
|
Kevin Alderton (Wlk. Brytania)
Były żołnierz brytyjskiej armii. Rekordzista świata w prędkości
zjazdu na nartach wśród niewidomych narciarzy.
Pierwszy kontakt z narciarstwem, to czasy jego dzieciństwa,
gdy regularnie zjeżdżał z pagórków w Kent. Potem przez dwanaście
lat uprawiał narciarstwo w brytyjskiej armii, aż do chwili pobicia,
którego skutkiem była utrata wzroku. Gdy w 1998 roku stracił
wzrok wydawało mu się, że jego życie zupełnie straciło jakikolwiek
sens. Pobyt w ośrodku rehabilitacyjnym w Les Arcs we Francji
spowodował, że powoli zaczął wracać do normalnego życia. Mając
34 lata zaczął myśleć o pobiciu rekordu świata w prędkości w
narciarskim zjeździe wśród niewidomych narciarzy, choć jakiś
czas temu nie pomyślałby nigdy o tym. Wielką inspiracją był
dla niego niewidomy przyjaciel, który ustanowił rekord prędkości
na motorowerze. Przy wsparciu opiekunów z ośrodka dla niewidomych
wrócił na małe pagórki by ćwiczyć. Postanowił, że jego nazwisko
znajdzie się w księdze rekordów, i że dokona tego we Francji.
4 kwietnia, w Les Arcs, pędził w dół z rekordową prędkością
ponad 162 km/godz. To unikalne doświadczenie określił następująco:
" czułem się jakbym nagle wyskoczył z samolotu, to było
cudowne uczucie, gorąco polecam je wam wszystkim". Dziś
przygotowuje się do kolejnego wyzwania i ustanowienia nowego
rekordu. Jest pewien, że to tylko kwestia czasu. Został powołany
do narciarskiej reprezentacji Wlk. Brytanii na Mistrzostwa Świata
w 2008 roku i Zimową Paraolimpiadę w 2010 roku. |
|
|
|
|
|
Olivier Aubert (Szwajcaria) i Mike
Blyth (RPA)
Dziesięć lat przyjaźni i wspólnych lotniczych przedsięwzięć
na całym świecie. Są zafascynowani dokonaniami pionierów lotnictwa
i starają się wprowadzić do awiacji swoje własne, nowatorskie
podejście. Sami finansują większość swoich wypraw. Mają wiele
wspaniałych indywidualnych, często rekordowych osiągnięć awiacyjnych.
W ciągu dekady zorganizowali cztery wielkie ekspedycje motolotniami.
1995 - "Wyprawa od przylądka do przylądka".
Z Cape Town (RPA) - na Przylądek Północny Nordkapp (Norwegia).
Cztery miesiące. 21.000 km. 17 państw.
1999 - "Wyprawa Południe-Południe".
Z Buenos Aires, przez obydwie Ameryki, Kanadę, północny Atlantyk,
Europę do Afryki, do Cape Town. Osiem miesięcy. 43.000 km. 33
kraje.
Lot ten znany jest jako Millennium Microlight Adventure - Milenijny
Lot Motolotnią - i jest określany "ostatnią wielką wyprawą
lotniczą XX wieku". Nadal jest to najdłuższy lot motolotnią
w historii awiacji.
2003 - "Przygoda nad Namibią".
Dwa miesiące. 6.000 km ponad najbardziej dzikimi i dziewiczymi
obszarami pustyni Namibijskiej.
2004 - "Wyprawa od Wybrzeża do Wybrzeża".
12.000 km. Wzdłuż czterech wielkich rzek: Zambezi, Chobe, Okavango
i Kunene. Śladami dawnych odkrywców.
Są operatorami, montują oraz produkują swoje filmy. Wiele z
nich zdobywało nagrody na międzynarodowych festiwalach filmowych.
Uhonorowani zostali prestiżowymi światowymi nagrodami:
"High Flyer" od Międzynarodowej Federacji Lotniczej
na jej stulecie za wybitne osiągnięcia w lotnictwie, FAI Gold
Colibri Award,
"Prix de l'Aventurier Etranger" od francuskiego Institut
Géographique National, FAI Diamond Colibri za wyprawę "Od
przylądka do przylądka",
"Flight of the Year - dwukrotnie, "Najlepszy Film"
od United States Ultralight Association, "Nagroda dla Młodego
Reżysera" wraz z Antoine Sacoun za film "Południe-Południe"
na festiwalu w Dijon.
Laureaci
nagrody Explorer 2006. |
|
|
|
|
|
Diego Azubel (Argentyna)
Jest oryginalnym, cenionym na świecie fotografikiem. Podróże,
zgłębianie tajemnic, fotografowanie - to lubi najbardziej. Wybrał
dość niezwykły sposób podróżowania i poznawania świata. Za każdym
razem, gdy realizuje swoją kolejną wyprawę, traktuje to jak
"wielki spacer". Bo to właśnie jego nogi przenoszą
go z miejsca na miejsce, co przy tak niezwykłych wyzwaniach
okazuje się ogromnie trudne i wymaga prawdziwej determinacji.
Ostatnie lata to czas poświęcony Azji. 9 października 2000r.
pięć osób rozpoczęło wyprawę, którą nazwano "Wielkim Przejściem".
Grupa ta miała przebyć pieszo Chiny wzdłuż pozostałości Wielkiego
Muru Chińskiego.
Od miasta Jiayuguan w prowincji Gansu do miasteczka Shanhaiguan
nad Zatoką Bohai, położonym na wschód od Pekinu. Wyprawa trwała
piętnaście miesięcy i była tak trudna, że Diego ukończył ją
samotnie.
Przebył ponad 4000 km i wędrował przez dziewięć miesięcy sam.
31 grudnia 2001 roku doszedł do wybrzeży Zatoki Bohai. Jest
on prawdopodobnie pierwszym człowiekiem, który udokumentował
przejście wzdłuż Wielkiego Muru Chińskiego. Kolejny cel jaki
sobie postawił,
to udana próba przejścia z Katmandu do Lhasy, a później z Lhasy
do Mt. Kailash w czasie zimy. 2.600 km w ciągu 8 miesięcy. Ze
wszystkich podróży pozostają setki wspaniałych fotografii, które
świadczą o jego talencie i profesjonalizmie. Świat widziany
poprzez obiektyw jego aparatów nabiera dodatkowego wymiaru,
który dostrzegamy,
gdy przyglądamy się temu co Diego próbuje nam opowiedzieć.
Laureat
nagrody Camera Extreme 2006. |
|
|
|
|
|
Jon Bowermaster (USA)
Pisarz. Podróżnik. Badacz. Przez ostatnie dwadzieścia lat pisał
o przygodach, środowisku i egzotycznych zakątkach świata dla
krajowych i międzynarodowych czasopism, począwszy od National
Geographic przez New York Times po Atlantic Monthly i Outside.
Od kilku lat podróżuje i pisze dla National Geographic Society.
Odwiedził do tej pory siedem kontynentów, bardzo często przemieszczając
się w raczej niecodzienny sposób, m.in. w dwuosobowym składzie
przeprawił się saniami przez Antarktykę, przepłynął Atlantyk
osiemnasto metrową żaglówką, jako pierwszy spłynął rzekami od
Chile po Chiny. Te i inne podróże zaowocowały bardzo popularnymi
ośmioma książkami, z których trzy napisał wspólnie ze znanym
polarnikiem Willem Stegerem. Wiele z jego wypraw zostało sfilmowanych.
Są one wyjątkową formą dzielenia się opowieściami o przygodach,
których mógł osobiście doświadczyć.
Bez względu na to czy jest montażystą, pisarzem, producentem
filmu czy też wykładowcą, podczas podróży ważny jest jeden,
wspólny cel - dowiedzieć się więcej o tym jak funkcjonuje dzisiejszy
świat i móc podzielić się tą wiedzą z innymi. Interesuje się
historią i kulturą mieszkańców odwiedzanych miejsc i dlatego
obecne jego podróże to nie tylko chęć przeżycia przygody, ale
przede wszystkim pogłębienie wiedzy o świecie,
o tym jak będzie on wyglądał w XXI wieku. To właśnie "Osiem
Oceanów" - jego dalekosiężny projekt ma temu służyć. Podczas
kilku wypraw morskim kajakiem poprzez oceany, dookoła świata
poznaje ludzi, ich kulturę
i historię, środowisko naturalne oraz oznaki tego jaka będzie
przyszłość.
W projekcie udział biorą świetni fotograficy, filmowcy, naukowcy
i nawigatorzy z całego świata. |
|
|
|
|
|
Aleksander Domalewski (Polska)
B(ardzo) A(waryjny) S(posób) E(wakuacji).
Aleksander Domalewski uprawia BASE - skrajnie ekstremalną formę
swobodnego lotu. Czym jest dla niego każdy skok i próba zbliżenia
się do granic własnych możliwości? Dlaczego podejmujemy wyzwania
tak ogromnie ryzykowne? Być może na te i wiele innych pytań,
które dotykają pośrednio przecież nas wszystkich, znajdziemy
odpowiedź podczas spotkania z jedynym Polakiem należącym do
niezwykle elitarnego grona około 2000 skoczków na całym świecie
posiadających numer BASE. |
|
|
|
|
|
Robert Jasper (Niemcy)
Od lat zalicza się do ścisłej elity ekstremalnych wspinaczy.
Jest jednym z tych nielicznych na świecie, którzy stawiają sobie
najwyższe standardy we wszystkich rodzajach alpinizmu. Uważa,
że najważniejsza jest skala trudności pokonywanej drogi. Jak
sam mówi - "lepiej przejść po raz pierwszy drogę w górnym
siódmym stopniu trudności na siedmiotysięczniku niż pokonać
ośmiotysięcznik normalną drogą".
W 1991 r. dzięki spektakularnemu, samodzielnemu przejściu trzech
największych północnych ścian Alp: Eigeru, Matterhornu i Grand
Jorasses, natychmiast dołączył do grona najbardziej uznanych
alpinistów. W roku 1999 pokonał mityczną już, północną ścianę
Eigeru.
Droga ta uważana jest za najtrudniejszą jaką kiedykolwiek udało
się wytyczyć na tej owianej złą sławą górze, i jednocześnie
najtrudniejszą poprowadzoną kiedykolwiek w północnych ścianach
najbardziej prestiżowych alpejskich kolosów. Jest rekordzistą
w najszybszym wejściu na słynną, niezwykle trudną, patagońską
górę - Cerro Torre.
Z powodzeniem uprawia również wspinaczkę lodową. Jest przewodnikiem
górskim, członkiem Niemieckiego Federalnego Zespołu Szkoleniowego,
nauczycielem wychowania fizycznego. Oprócz gór pasjonuje go
ostra jazda konna - westernowa - i hodowla koni. |
|
|
|
|
|
Jarosław Kryński (Polska)
Z zawodu adwokat. Lubi podróże i poznawanie miejsc, w których
najczęściej marzy mu się nowa przygoda. Ciekawość świata przejawiał
już mając trzy lata, po raz pierwszy "urywając" się
na samotną wycieczkę z Lwówka Śląskiego do Gryfowie Śląskiego.
Potem przyszedł czas na Tatry, które jak mówi, "zdeptał
całkowicie" kilka razy, wyprawy trekkingowe w góry Szkocji,
dzikie i wypełnione pustką. Bardzo lubi Kotlinę Jeleniogórską
z jej zakątkami, Rudawami Janowickimi i Sokolikami.Ponieważ
ceni sobie również wypoczynek pod żaglami, w 1994 roku dołączył
do załogi żaglowca "Pogoria" i pływał po Wielkich
Jeziorach w Ameryce Północnej. Góry wysokie zaczęły interesować
go coraz bardziej. W 2003 roku wziął udział w wyprawie na Aconcaguę,
a doświadczenia z tego prawie siedmiotysięcznika okazały się
bardzo przydatne w Alpach, które zaczął coraz częściej odwiedzać.
Dziś zdobył juz sześć czterotysięczników, w tym Mont Blanc i
Stralhorn. Powrót z tego ostatniego wspomina szczególnie. Nagłe
załamanie pogody, szalejąca zamieć, niebezpieczny lodowiec.
Wszystko razem spowodowało, że zejście było bardzo dramatyczne.
Lubi też jazdę na nartach, jazdę konną. Z przyjemnością oddaje
się fotografowaniu. Od dwóch lat uprawia wspinaczkę skalną i
to właśnie ona tak go absorbuje, że ma niewiele czasu na pozostałe
zainteresowania.Należy do Klubu Aquarius Multibanku. |
|
|
|
|
|
Nancy LaRiviere (USA)
Jej przygoda z akrobacjami spadochronowymi zaczęła się w wieku
16 lat. Podniebne nurkowanie sprawiało ogromną frajdę i okazało
się "łatwe"
do opanowania. Dziś ma już za sobą ponad 6000 skoków i należy
do najbardziej doświadczonych skoczków testowych. Brała udział
w wielu rekordowych grupowych skokach spadochronowych, w tym
w pierwszym na świecie 100-osobowym skoku w Muskogee w Oklahomie
w 1986 r.
czy w 1992 r. w pierwszym na świecie 216-sto osobowym skoku
w Bratysławie. Sporo czasu poświęcała nauce pilotażu na samolotach
ultralekkich, by w końcu zasiąść za sterami odrzutowych samolotów
pasażerskich. W 1986 r. zdobyła licencje pilota samolotów pasażerskich
i wielosilnikowych. Wykonywała akrobację lotniczą w filmie "Shadow
Ops" dla Paramount TV oraz pokazy zjazdów z helikoptera
i budynków podczas promocji Miami. Ostatnio dublowała sekwencję
lotów w powietrzu w filmie "The Good Shepherd" w reżyserii
Roberta DeNiro. W 1983 roku ukończyła również studia na wydziale
sztuk pięknych w University of New Hampshire. Jest utalentowaną
artystką i ilustratorką. Filmuje w powietrzu. Posiada także
licencję nurka na otwartych wodach.
Z zamiłowaniem uprawia narciarstwo zimowe, wodne, pływanie długodystansowe,
jazdę na rowerze, kajakarstwo i jogę. Członkini U.S. Parachute
Team w latach 1988,1994,1996, 1998, 2000, 2001, 2003, 2004.
Jest prezesem dużej spółki Jump Shack, głównego dostawcy sprzętu
spadochronowego dla sportowców i armii. Zdobyła liczne najważniejsze
nagrody i tytuły na zawodach rangi mistrzostw świata
i wyrazy uznania za swoje dokonania w akrobacji spadochronowej.
Laureatka
nagrody Biznes i Pasja 2006. |
|
|
|
|
|
Prof. Wiesław Olszewski
(Polska)
Profesor dr habilitowany. Pracownik naukowy Uniwersytetu Adama
Mickiewicza w Poznaniu. Przewodniczący Rady Naukowej Muzeum
Azji
i Pacyfiku w Warszawie. Badacz dziejów historii powszechnej
XIX i XX wieku. Światowy autorytet w dziedzinie współczesnej
historii krajów
Azji Południowo - Wschodniej. Kawaler Orderu Odrodzenia Polski
oraz wietnamskiego Orderu Przyjaźni. Autor licznych naukowych
i popularnonaukowych książek i artykułów, m. in. "Historii
Wietnamu"
i "Historii Australii". Surowy i wymagający, ale uwielbiany
przez studentów i młodą kadrę naukową. Ma naturę prawdziwego
podróżnika i odkrywcy. Kierował wyprawami badawczymi do chińskiego
Turkiestanu i Wietnamu. W kręgu jego najściślejszych zainteresowań
naukowych pozostają zarówno współczesne problemy polityczne
jak i kwestie odrębności kulturowych małych grup etnicznych
w najodleglejszych zakątkach świata. Z materiałów zebranych
podczas licznych podróży powstało wiele cennych nie tylko typowo
naukowych reportaży i fotoreportaży. Pochodzące z tych wyjazdów
fotografie publikowane są w najbardziej znanych pismach podróżniczych.
Stanowią też ilustrację poważnych wydawnictw encyklopedycznych,
jak choćby "Britannica". |
|
|
|
|
|
Anna Teresa Pietraszek
(Polska)
Przygodę z filmem dokumentalnym i kamerą rozpoczyna w 1977 roku.
Zatrudniona jako "pomoc domowa" organizuje samotne
wyprawy
w trudno dostępne, wysokogórskie rejony Azji i góry wysokie
- Hindukusz. W tym czasie pogłębia również swoją wiedzę o filmie
i zdobywa uprawnienia reżyserskie i operatorskie. W 1986 roku
rozpoczyna pracę w Telewizji Polskiej jako dziennikarka, reżyser
filmów dokumentalnych, reportaży i programów cyklicznych. Realizuje
programy w różnych redakcjach, m.in.: pierwszą bezpośrednią
transmisję satelitarną z Lasu Smoleńskiego w pobliżu Katynia.
Autorka ponad pięćdziesięciu reportaży filmowych o tematyce
społecznej, religijnej, politycznej, wysokogórskiej i eksploracyjnej,
zrealizowanych podczas wypraw w Hindukusz, Himalaje oraz niedostępne
rejony Afganistanu, Indii, Pakistanu, Nepalu, Tybetu, Syberii.
Do jej najbardziej znanych filmów należą: W cieniu Everestu,
Ostatnia rozmowa - Andrzej Zawada, Najtrudniejsza ściana, Za
cenę życia, Droga Krzyżowa, Polacy
z Kazachstanu, Niepotrzebny świadek. Jedyna kobieta - absolwentka
Akademii Obrony Narodowej. Ukończyła specjalne kursy NATO w
USA
i Danii. Od 2000 roku, najczęściej samotnie, podróżuje z kamerą
do Afganistanu, Pakistanu, Indii, Mongolii i innych krajów położonych
w Azji. Uhonorowana została m.in. Medalem Mahatmy Gandhiego,
Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Kombatanckim Złotym
Krzyżem Zasługi Światowej Federacji Stowarzyszeń Kombatantów
RP. |
|
|
|
|
|
Piotr Pustelnik (Polska)
Pracownik naukowy w Politechnice Łódzkiej. Doktor nauk technicznych.
Przygodę z górami rozpoczął w 1968 roku, rozpoczynając, jak
większość młodych pasjonatów, od przemierzania szlaków w Beskidach,
Gorcach
i Tatrach. Początek jego drogi wspinaczkowej to rok 1975.
Zmaga się
z tatrzańskimi ścianami, potem pojawia się w Alpach i Dolomitach.
Trzy lata później posiada już uprawnienia instruktora alpinizmu.
Gdy w 1985 roku wchodzi na kilka sześciotysięczników w Kaszmirze,
jest jasne, że to tylko kwestia czasu, by zadebiutował w górach
najwyższych. W 1990 roku, w czasie wspólnej wyparawy z Wandą
Rutkiewcz, wchodzi samotnie na Gasherbrum II (8037 m.) i po
raz pierwszy pokonuje wysokość ośmu tysięcy metrów. Tak rozpoczyna
wielkie wspinanie w różnych górach świata. Koncentruje się
przede wszystkim na Himalajach i z konsekwencją dąży do zdobycia
wszystkich ośmiotysięczników, choć " po drodze"
wchodzi na najwyższy wierzchołek Ameryki Północnej - Mt McKinley,
bierze udział w wyprawach do Pamiru, staje na najwyższych
szczytach Ameryki Południowej i Afryki. Kolejno pokonuje też
himalajskie kolosy.
Do najważniejszych działań wysokogórskich zaliczyć należy
niewątpliwie: wejście wraz z Krzysztofem Wielickim na dwie
góry ośmiotysięczne podczas jednej wyprawy - Cho Oyu nową
drogą i Shisha Pangmę (8013 m.), trudną drogę słoweńską, powtórzoną
pierwszy raz, pokonanie po długiej i wyczerpującej wyprawie
trzeciej góry świata Kangchenjungi
(jest pierwszym Polakiem, który wszedł na nią w sezonie letnim),
zdobycie w 1996 roku od strony chińskiej "góry gór"
- K2. Rok 2006 to przede wszystkim Tryptyk Himalajski, czyli
wyprawa na Cho Oyu, Annapurnę i Broad Peak w jednym roku,
a dokładnie w sezonie wiosennym i letnim. W "tryptyku"
udział biorą również Peter Hamor i Piotr Morawski. Wyprawa
kończy się sukcesem, bo wszystkie trzy szczyty zostają zdobyte,
ale do pełnej satysfakcji zabrakło mu wejścia na główny wierzchołek
Annapurny z powodu choroby alpinisty tybetańskiego.
Po krótkiej przerwie wraz z Peterem Hamorem wchodzi na Broad
Peak. Tak oto zdobywa swój trzynasty ośmiotysięcznik.
Lauret
nagrody Explorer 2007.
Piotr Morawski (Polska)
Jest w trakcie studiów doktoranckich na Wydziale Chemicznym
Politechniki Warszawskiej w Zakładzie Chemii Fizycznej. Wspina
się od dziesięciu lat. Głównie w Tatrach. Pierwszym zagranicznym
regionem skałkowym, który odwiedził, było El Chorro, w okolicach
hiszpańskiej Malagi, i choć potem odwiedzał podobne tereny
wspinaczkowe w różnych częściach świata , najbardziej do gustu
przypadło mu........ wspinanie zimowe.
Na przełomie lipca i sierpnia 2001 roku wziął udział w wyprawie
Warszawskiego Klubu Wysokogórskiego do Kirgizji, w Tien Szan.
Celem był siedmiotysięcznik Chan Tengri. Rok później powrócił
w ten sam rejon, ale tym razem powodem był Pik Pobiedy (7439m.),
jedna z najbardziej niebezpiecznych gór. W grudniu 2003 roku
uczestniczył w swojej najpoważniejszej wyprawie. Znalazł się
u stóp owianego mitami i grozą ośmiotysięcznika - K2. Jego
upodobanie do zimowej wspinaczki zostało
w końcu nagrodzone. Na początku grudnia 2004 roku wyruszył
na drugą wyprawę zimową. Była to ponownie Shisha Pangama (8027
m.).
Tym razem szczęście dopisało i 14 stycznia 2005 stanął na
jej szczycie. Było to pierwsze w historii wejście w zimie
kalendarzowej na tę górę
oraz pierwsze wejście zimowe na ośmiotysięcznik od 17 lat!
Peter Hamor (Słowacja)
Alpinista. Instruktor wspinaczki. Jak większość rozpoczął
wspinanie
w Tatrach, które dla wielu znanych wspinaczy z naszego rejonu,
są na początku ich drogi wspinaczkowej. później brał udział
w wyprawach w Himalaje, Pamir i Tien-Szan. Do jego największych
osiągnięć górskich należą: przejście wraz z Pavolem Jackovicem
tzw. alpejskiej trylogii,
czyli trzech wielkich północnych ścian: Matterhornu, Grandes
Jorasses i Eigeru. W 1998r. wspiął się na Everest. W latach
2000-2003 realizował plan zdobycia Korony Ziemi. Stanął na
siedmiu (licząc zdobyty już Everest) najwyższych szczytach
wszystkich kontynentów.
|
|
|
|
|
|
Don Walsh (USA)
Jedna z najważniejszych postaci światowej eksploracji mórz i
oceanów
w historii. Czynny oficer Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych
w latach 1948 -1975. Służył w lotnictwie, na morzu i na okrętach
podwodnych. Przeszedł drogę od marynarza do kapitana. Oceanograf.
Specjalista technologii podmorskich. Jest jednym z dwóch ludzi,
którzy kiedykolwiek dotknęli "dna Ziemi" - Rowu Mariańskiego,
liczącego prawie 11 km głębokości. Prowadził prze wiele lat
operacje na głębinowym pojeździe podwodnym. Brał udział w dwudziestu
ekspedycjach w Arktyce i dwudziestu pięciu na Antarktydę. Rząd
Stanów Zjednoczonych uhonorował go w 1972 r. m.in. poprzez nadanie
grani w Arktyce nazwy "Walsh Spur", w podziękowaniu
za jego dokonania dla narodowych programów USA na tym obszarze.
Doktor w dziedzinie oceanografii fizycznej i magister nauk politycznych.
Profesor inżynierii oceanicznej
i dziekan na Uniwersytecie Południowej Kalifornii. Wykładowca
kontraktowy na Uniwersytecie Georgetown. Opublikował ponad 200
artykułów, referatów i innych opracowań dotyczących tematyki
morskiej.
Zredagował sześć ważnych książek poświęconych tematyce oceanicznej.
Poprowadził ponad 1500 wykładów o tematyce oceanicznej w 50
krajach.
Doradca techniczny przy produkcjach telewizyjnych i filmowych.
Wziął udział w ponad 150 programach, wywiadach radiowych i telewizyjnych.
Był i jest nadal członkiem wielu ważnych komisji i komitetów
pracujących dla rządu Stanów Zjednoczonych, ONZ, prestiżowych
uczelni, instytutów i organizacji na całym świecie, np.: The
Ocean Trust, National Undersea Maritime Agency, International
Maritime Inc., Naval Undersea Museum Foundation, Explorers Club.
Lista prestiżowych odznaczeń i wyróżnień, honorowych tytułów,
jest nadzwyczaj bogata. Do najbardziej zaszczytnych należą:
Medal Legion of Merit - dwukrotnie, po raz pierwszy w 1960 roku
odznaczony przez prezydenta Eisenhowera w Białym Domu, Medal
za Zasługi dla Sił Zbrojnych - dwukrotnie, Distinguished Service
Medal od Theodore Roosevelt Association - najmłodszy uhonorowany
tym medalem po Charlesie Lindberghu,
One of the Ten Outstanding Young Men of the Year, Honorowy Dożywotni
Członek (jeden z dwudziestu ) the Explorers Club, Honorowy Dożywotni
Członek American Geographical Society, Divers Hall of Fame,
The Explorers Medal, L'Etoile Polaire Medal od Jules Verne Aventures
Association, członek American Polar Society.
Lauret
nagrody Explorer 2006. |
|
|
|
|
|
Martyna Wojciechowska
(Polska)
Dziennikarka i podróżniczka poszukująca ciągle nowych wyzwań.
Jest pierwszą Polką i pierwszą kobietą z Europy Środkowo-Wschodniej,
która ukończyła Rajd Paryż - Dakar. W 2006 roku jako trzecia,
a jednocześnie najmłodsza Polka, zdobyła Everest. Mając siedemnaście
lat stała się posiadaczką Międzynarodowej Sportowej Licencji
Rajdowej
i Wyścigowej. W telewizji TVN prowadzi cykliczny program "Automaniak".
Zamiłowanie do motoryzacji dzieli z innymi pasjami: profesjonalnym
nurkowaniem, strzelectwem sportowym i przede wszystkim podróżami.
Zrealizowała autorski program "Misja Martyna", będący
niecodzienną relacja z wypraw w ciekawe zakątki świata. Od kilku
lat jest zafascynowana górami. Zdobyła już trzy szczyty zaliczane
do Korony Ziemi: Kilimandżaro, Aconcaguę i ostatnio Everest.
Jej firma "Martyna Adventure" zajmuje się organizacją
specjalnych wyjazdów dla tych, którzy poszukają aktywnego spędzania
wolnego czasu i czegoś,
co można nazwać "potrzebą przeżycia przygody". Martyna
może
w ten sposób przekazywać również innym własne doświadczenia
i pasje.
|
|
|
|
|
|
Heinz
Zak (Austria)
Jest jednym z najbardziej znanych, najlepszych i najbardziej
wszechstronnych na świecie austriackich wspinaczy klasycznych,
ale tych z określeniem extreme. Jeszcze bardziej dał się poznać
jako utalentowany fotografik. Dziś jego nazwisko jest zaliczane
do wąskiej elity w tej dziedzinie na świecie Specjalizuje się
w ekstremalnej
i krajobrazowej fotografii górskiej. Fotografowanie i wspinanie
jest dla niego jednakowo ważne. Podczas długich podróży poznawał
najważniejsze tereny wspinaczkowe i najciekawsze zakątki Ziemi.
Pod koniec lat siedemdziesiątych przeniósł ideę wspinaczki skałkowej
z Ameryki do Austrii i współuczestniczył w przystosowaniu do
tych celów najlepszych terenów górskich. Do niego należą pierwsze
przejścia najtrudniejszych dróg, sięgające dolnego poziomu dziesiątego
stopnia trudności w swoich ojczystych górach: Karwendel i Wetterstein,
samotne, szczególnie niebezpieczne zimowe przejścia głównej
grani pasma Karwendel bez użycia lin - 36 szczytów w trzy dni.
Ma też znakomite osiągnięcia w innych górach, jak choćby pokonanie
niezwykle ciężkiej drogi "Free Rider" na El Captain,
północnej ściany Eigeru zimą oraz trzecie przejście tysiąc czterystumetrowej
drogi "Royal Flush" na Fitz Royu
w Patagonii. W roku 1987 objawił się jako wspaniały fotografik,
ilustrując obsypaną nagrodami książkę "High life"
swoimi zdjęciami najpiękniejszych rejonów wspinaczkowych świata.
Pokazał wielkie mistrzostwo i panowanie nad formą. W swoich
późniejszych książkach "Karwendel" i "Wetterstein"
w rewelacyjny sposób poprzez fotografię ukazał urodę i surowe
piękno tych dwóch cudownych pasm górskich. Jego najpiękniejsze
prace zamieszczano w licznych książkach, czasopismach i kalendarzach.
W ciągu kilku lat stał się jednym z najbardziej znanych fotografików
górskich
i wspinaczkowych świata, zyskując międzynarodową sławę. Przez
pięć lat towarzyszył ponad siedemdziesięciu najbardziej znanym
wspinaczom podczas wypraw. Fotografował ich gdy pokonywali najtrudniejsze
drogi
i mógł ich poznać osobiście. Tak powstał wspaniały album "Rock
Stars".
O jego klasie świadczy wydany jesienią 2001roku album "Bergfotografie",
w którym autor - Axel Klemmer, przedstawia czterech najważniejszych
fotografików. Jednym z nich jest właśnie Heinz Zak. Niedawno
ukończył pracę nad najnowszym albumem "Yosemite",
który powstał przy udziale Alexandra Hubera i jest przepięknym
przewodnikiem po chyba najbardziej znanym terenie wspinaczki
skalnej na świecie.
Laureat
nagrody Camera Extreme 2006. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|